● 50.000 συνολικές επισκέψεις! Thank you! ● Νέο κείμενο: " Μια απ' τα ίδια ήσουν κι εσύ " Διάβασε το κείμενο τώρα! ● Για να μη χάνεις ανάρτηση, κάνε subscribe! ● Η δημοσκόπηση του μήνα: Έχετε ζήσει τον παράνομο έρωτα; - Ναι, και πόνεσε πολύ στο τέλος 50% - Όχι, και εύχομαι να μη μου συμβεί ποτέ 37% - Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι 12%

Να σκέφτεσαι τους γονείς σου, ακόμα και όταν θα έχεις μεγαλώσει...

Είναι πολλές οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε τους γονείς μας. Τα συναισθήματα με τα οποία για χρόνια έχουμε δεθεί με τις χαρές, τις λύπες ανήκουν εκεί. Εκεί που μεγαλώνεις, εκεί που είσαι για πάντα το παιδί τους. Η ζωή τους, η ολοκλήρωση τους.

Δεν ήμουν εκείνο το παιδί που δένονταν ιδιαίτερα συναισθηματικά με τους γονείς του, αλλά πάντα τους αγαπούσε σαν Θεούς. Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν την αδυναμία μου και στους δύο όσοι όμως δε με ξέρουν ήρθε η ώρα να σας μιλήσω για αυτούς. 

Εκείνη που κάποιες φορές υπήρξε αυστηρή, υπερπροστατευτική, με μοναδικό σκοπό την αγάπη μόνο και μόνο για να μη πάθεις το παραμικρό. Να μη πληγωθείς από τίποτα και από κανέναν. Αυτός ο ήρωας που κάθε βράδυ όταν εσύ κοιμόσουν ερχόταν να δει αν έχεις σκεπαστεί μη κρυώσεις, άγρυπνος φρουρός για όλα. Μεγάλωσες και ύστερα δεν ήθελες αγκαλιές. Να σου πω όμως κάτι; Δε μου έχει λείψει τόσο να γυρνάω στο σπίτι, να βρίσκω το φαγητό μου έτοιμο, τα ρούχα μου τα έτοιμα. Τα σιδερωμένα. Μου έχει λείψει να γυρνάω σπίτι και να βλέπω τα υπέροχα μάτια της μάνας μου, να με κοιτούν και τα χείλη της να μου λένε "παιδί μου πως πήγε η μέρα σου;" το ότι μεγάλωσα αυτό δε μπορούσε να το συνηθίσει και ακόμα δε μπορεί, ξέρει όμως πως είναι για καλό και όχι για κακό. Και ίσως μεγαλώσαμε αρκετά, και με το καιρό ξεχάσαμε όσα έχουν κάνει για μας, για το ότι φύγαμε από το σπίτι και πιάσαμε τη ζωή από τα χέρια, σύμφωνα με τις αξίες και τα ιδανικά που μας έδωσαν. Να λύνουμε μόνοι μας τα προβλήματα στη καθημερινότητα μας. Γιατί θεωρούμε δεδομένη την αγάπη και τη παρουσία της και ξεχνάμε πως δεν θα είναι για πάντα εδώ, γιατί μαζί με μας μεγαλώνει και εκείνη. Ο άντρας πρέπει να αγαπάει 3 γυναίκες. Αυτή που τον γέννησε. Αυτή που γέννησε για αυτόν. Αυτή που γεννήθηκε από αυτόν.

Ο πατέρας, μια πολύ βαριά κουβέντα, μια πολύ λατρεμένη προσωπικότητα. Είναι εκείνος που αγαπάει τη γυναίκα του επειδή γέννησε για αυτόν, επειδή τον ολοκλήρωσε. Απλός, λιτός, λαϊκός άνθρωπος. Ο πατέρας μου ποτέ δεν ήταν από αυτούς τους τύπους που χαλούσε χατίρι στα παιδιά του. Δε μας έκανε κακομαθημένα, με την κακή έννοια, αλλά προσπάθησε να τα δώσει όλα, να μη μας λείψει τίποτα. Είναι για μένα ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου. Από εκείνον έμαθα να λέω "καλημέρα" σε όλους γιατί είναι "ένδειξη πολιτισμού" και να χαρίζω το χαμόγελο μου απλόχερα, γιατί, κάθε φορά που χαμογελάς εσύ μου έλεγε, χαμογελάω και εγώ. Φρόντισε να με μάθει να αγαπάω τα ζώα, να τα φροντίζω να γίνομαι ένα μαζί τους. Σε αυτόν χρωστάω την υστερική φιλοζωία μου. Κυρίως γιατί μεγάλωσα έτσι. 

Με έμαθε να αγαπώ τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση, και να πετυχαίνω τους στόχους μου. Πάντα ήθελε να φτάσω ψηλά, πάντα καμάρωνε για μας, για τα 3 του παιδιά. Ποτέ δε σταμάτησα να θέλω να του μοιάσω, να φτιάξω μια οικογένεια, όπως έκανε και αυτός, όπως τόσο όμορφα τα κατάφερε. Η οικογένεια. Οι γονείς μας. Θα είναι η πιο μεγάλη και ανιδιοτελής μας αγάπη. Για πάντα, εφ' όρου ζωής.

 Κανείς γονιός δε θέλει να τον βλέπει το παιδί του σαν ξένο. Η απομόνωση τους πονάει. Και θα χρειαστούν χρόνια για να δημιουργηθούν οι νέες ισορροπίες, όμως με προσπάθεια και από τις δυο πλευρές θα είστε και πάλι οικογένεια. Θυμήσου, μεγαλώνοντας μη κρατάς τους γονείς σου σε απόσταση. Δε πρέπει. Είναι αυτοί που σε έφτιαξαν με αυτά τα υλικά που είσαι τώρα.

Ποιος μας γηροκομεί την σήμερον ημέρα
ψηστιέρα, καρβουνιέρα, μούσα Δεκεμβριανή
Πολέμησα καιρό σε όλα τα πεδία
και με τυφλή μανία ξέσκιζα τον εχθρό
Τώρα με χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία
μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική
Οι γέροι χωριστά, οι νέοι άλλο πράμα
όποιος τους θέλει αντάμα πληρώνει ακριβά
πρόστιμο μια ζωή στην κλεψύδρα και στα εφετεία
είναι μια κοροϊδία σκιά του δικαστή




Σχόλια

  1. Μπραβο Ανδρέα μου! Υπέροχη η ανάλυση σου για την οικογένεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι φανατική του μπλογκ σου και σε διαβάζω συνέχεια, τα κείμενα σου είναι απίστευτα και όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ανδρέα τέλειο! Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εξαιρετική προσέγγιση της οικογενειακής γαλήνης μέσα από τα δικά σου μάτια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Poso pio yperoxo keimeno na grapseis? taytistika para poly sygxarhthria den exw logia apla!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επιτέλους, ένα διαφορετικό κείμενο με νόημα. Μας έφαγαν τα πιλλοουφαιτς και οι μαλακιες που γραφουν καθημερινα αλλα μπλογκς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπραβο Ανδρέα .Εισαι αξιόλογο αγόρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου