Είμαστε οι επιλογές μας

Καθημερινά στη ζωή μας βρισκόμαστε "επί σκηνής χωρίς πρόβα" και παίζουμε, λίγο ή πολύ σημαντικές, αλλά κάθε φορά μοναδικές και διαφορετικές, πράξεις, κάνοντας τις δικές μας επιλογές σχετικά με το σενάριο και τους ρόλους μας. Κι εμείς, δυστυχώς, δεν έχουμε την "πολυτέλεια" των προκαθορισμένων ρόλων και της πρόβας που έχουν οι ηθοποιοί. Έτσι και στη ζωή μας παίζουμε ένα έργο των επιλογών μας που πολλές φορές μας καθιστούν υπαίτιους των πράξεων μας, πράξεων των οποίων φοβούμαστε να μαρτυρήσουμε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Όπως λέει και η ρήση του Αντρέ Μπρετόν: "Μια λέξη και όλα σώζονται, μια λέξη και όλα χάνονται."

Είναι γραφτό στη ζωή μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε και ερχόμαστε στο κόσμο να "περπατάμε" παρέα με επιλογές. Από τη παιδική μας ηλικία όταν σκεφτόμαστε "τι θα γίνω όταν μεγαλώσω;" μέχρι το "είναι ο κατάλληλος άνθρωπος αυτός για εμένα;". Και δε μιλάω μόνο για τις επιλογές ώστε να επιλέξουμε τη σχολή της αρεσκείας μας ή το επάγγελμα που θέλουμε να ακολουθήσουμε μεγαλώνοντας. Μιλάω για άλλου είδους επιλογές, αυτές που δεν επιτρέπουμε ποτέ στον εαυτό μας να έρθουν στο φως, αυτές που η μόνη ένδειξη ύπαρξης τους είναι μια μελαγχολική σκέψη στο παράθυρο χαζεύοντας τη βροχή ή ένας κακός εφιάλτης που δε μας άφησε να κοιμηθούμε καλά το βράδυ. Για αυτές τις επιλογές μιλώ που αν ποτέ σταματούσαν να ήταν ένοχες σκέψεις και ανεξήγητες φοβίες θα γινόντουσαν ένα χρυσό σφυρί στο σταυρό μας, θα μας ανάγκαζαν να κάνουμε πράγματα που ίσως πλήγωναν αγαπημένους ανθρώπους. Ίσως να δημιουργούσαν το αίσθημα στους ανθρώπους μας "δεν είσαι εσύ ο Ανδρέας που γνώρισα. Δεν είσαι εσύ ο άνθρωπος που ξέρω".

Όλα είναι υπέρβαση στην ανθρώπινη ψυχή και είναι ένας όριζοντας για να δούμε τα πράγματα διαφορετικά και με τη δική μας οπτική. Είναι επιλογές που θα έκανες και θα έπαιρνες το "ρίσκο" χωρίς να σε νοιάζει τίποτα και κανένας. Από ένα μακρινό ταξίδι, καταλύοντας τα πάντα και αφήνοντας πίσω τα πάντα και όσους σε έχουν κουράσει μέχρι το να βρεις τον αληθινό έρωτα μέσω διαδικτύου και να τον ακολουθήσεις μέχρι την άκρη του κόσμου. Έχει συμβεί η τελευταία περίπτωση που αναφέρω και ήδη μετράει 3 χρόνια σχέσης. Όχι σε μένα, σε μια φίλη. Τολμήστε να αγγίξετε αυτό που φοβάστε, να κάνετε αυτό που θέλει η καρδιά σας. Να εναντιωθείτε σε όσες φωνές λένε μέσα σας "μήπως δεν είναι σωστό αυτό" και άλλα τέτοια κλισεδιάρικα. Όταν το μονοπάτι είναι όμορφο δε ρωτάμε που οδηγεί, μονάχα το διασχίζουμε. Γιατί όπως λέει και το αγαπημένο μου ρητό "ζεις μόνο μια φορά, μα αν το κάνεις καλά, ζεις την αιωνιότητα".

Άκουσε το παιδί που φωνάζει μέσα σου δώσε ευκαιρίες στον εαυτό σου, και μη πεθάνεις μέσα σου αν κάτι πάει στραβά. Δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου να τα καταφέρει στην επόμενη προσπάθεια που θα κάνει. Κάθε επιλογή μας είναι ένα στίγμα, κάθε ρίσκο μας μια ευκαιρία για κάτι νέο, για κάτι καινούργιο που πολλές φορές αδυνατούμε να δούμε πραγματικά. Άνθρωποι που αγωνιούν να είναι δίπλα μας, για ένα χάδι, για ένα φιλί, που δε παίρνουν ευκαιρία από εμάς, γιατί φοβόμαστε, να δείξουμε αυτό που έχουμε, αυτό το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής. Τολμήστε. Θα δείτε τις επιλογές σας να σας κλείνουν το μάτι. Και τότε όλα θα πάνε καλύτερα. Θα το δείτε και εσείς. Μην αφήνετε το χρόνο να περνάει χωρίς να είναι σημαντικός. Κάθε καινούργια μέρα, είναι ένα καινούργιο βήμα. Εν κατακλείδι, δεν είμαστε αγάλματα μ' αιώνια ζωή. Χρωστάμε ανταλλάγματα για κάθε αναπνοή.